Ποτέ ξανά τέτοιο μαρτύριο

Γράφει ο Αλέξης Σαββόπουλος

Ενάμιση μήνα πριν από την ολοκλήρωση του πρωταθλήματος ο Άρης είναι πλέον και με τη βούλα στη Football League. Αναμενόμενο εδώ και καιρό, και αρκετά εύκολο όπως αποδείχτηκε για την ομάδα του Νίκου Αναστόπουλου, που χωρίς να βγάλει μάτια με τις εμφανίσεις της, κυνήγησε την ουσία και έκοψε από νωρίς τον βήχα στους επίδοξους μνηστήρες. Μην περιμένετε φυσικά πανηγύρια και τρελή χαρά για την άνοδο.

Η δεύτερη χρονιά στη Γ΄ Εθνική στέγνωσε την ψυχή και τα… κουράγια από τους φίλους του Άρη. Ισχύει το ίδιο και για την ομάδα και το τεχνικό τιμ που δεν έβλεπαν την ώρα να τελειώσει αυτό το μαρτύριο και να μπει ένα τέλος στα γήπεδα στρούγκες, τους αγωνιστικούς χώρους… χωράφια και τις ομάδες που για μια Κυριακή έμοιαζαν να ζουν το μύθο τους παίζοντας με τον Άρη αφού τους δόθηκε μια τέτοια ευκαιρία.

Με την άνοδο εξασφαλισμένη ο Αρης έχω την εντύπωση πριν από οτιδήποτε αφορά την επόμενη μέρα, οφείλει να δώσει, ως οργανισμός μια υπόσχεση στον εαυτό του. Να μην ζήσει ποτέ ξανά αυτό το μαρτύριο. Να μην επιτρέψει ξανά σε κανένα του στερήσει την ικανοποίηση να βλέπει την ομάδα του στην κατηγορία που αξίζει να βρίσκεται. Δηλαδή στη Σουπερ Λιγκ και τις ευρωπαϊκές διοργανώσεις. Τίποτα λιγότερο. Να επιδιώξει να βάλει ένα τέλος στις εσωστρέφεια, στην μιζέρια, στην γκρίνια και την ανυποληψία.

Ο Θόδωρος Καρυπίδης παίρνει άριστα στον ένα από τους δυο στόχους που έθεσε, αυτόν της γρήγορης ανόδου. Έχει τώρα την μεγάλη ευκαιρία να διαπιστώσει ποιας ομάδας ηγήθηκε και να αφυπνίσει τον κοιμώμενο γίγαντα. Αρκούν δυο απλά πράγματα. Πρώτα να εξασφαλίσει σύντομα ότι ο Αρης θα συστήσει κανονικά ΠΑΕ και θα πάρει δίχως προβλήματα την άδεια να παίξει του χρόνου στη Football League.

Δεύτερον να αποδείξει με πράξεις ότι έχει την δυνατότητα να φτιάξει από τώρα μια ομάδα για τη Σούπερ Λίγκ, δίνοντας την αφορμή, τον λόγο και την αιτία να επιστρέψει ο κόσμος μαζικά στο γήπεδο. Να πιστέψει ότι κάτι καλό πάει να γίνει, ότι ο Άρης έμαθε από τα λάθη του και δεν θα τα επαναλάβει. Το βασικότερο; Έχει να νικήσει την δικαιολογημένη καχυποψία του κόσμου μετά τις αλλεπάλληλες σφαλιάρες των τελευταίων χρόνων. Άλλη ταλαιπωρία, και την παραμικρή υποψία ότι ενδέχεται να γίνει και πάλι θύμα, δεν υπάρχει περίπτωση να την αντέξει ο αρειανός. Αυτό είναι το μόνο βέβαιο…